บทที่ 235

ฮองเฮาอู่และเซียวอวี่พูดคุยเรื่องสัพเพเหระ เซียวอวี่ได้กลิ่นหอมของอาหารที่ปลายจมูกจนจิตใจล่องลอยตั้งนานแล้ว เมื่อซือลั่วยกอาหารออกมา ทุกคนที่โต๊ะหิวกันมากแล้ว พวกเขาจึงเริ่มกินอย่างไม่ลังเล

โดยเฉพาะเซียวอวี่และผู้เฒ่าเซียว ที่หยิบชามมากินอย่างอดใจไม่ไหว ทำเอาฮองเฮาอู่ถึงกับส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“เจ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ